Zawody MTB w Chodzieży – 10 rocznica;)

Tak jest! Dokładnie 10 lat temu popełniłem straszny błąd. Amatorskie zawodu rowerowe, tak naprawdę są tylko amatorskie ze względu na nazwę. No i pewnie dużo tańsze niż pucharowe profesjonalne ściganie.
Pierwszy przejazd treningowy trasy obnażył moje słabości, a były tylko same słabości. Moja Merida Matts sport 300 disc z racji geometrii średnio się nadawała do ścigania. Powiedzmy jednak, że to na wynik ostateczny w ogóle wpływu nie miało.

Na ostateczny wynik wpłynął mój brak kondycji. Można powiedzieć, że moja kondycja pozwalała mi przejechać 80 km bez problemu. Jednak nie w takim terenie i z takimi prędkościami.
po starcie w najmocniejszej grupie, trzymałem się dzielnie, do pierwszego podjazdu, który był 50 metrów za startem. Potem mi wszyscy odjechali. Na początku jechałem jak szalony, przelatując (dosłownie) nad wyrwami, o mało nie tracąc panowania na kopnym piachu. Co naprawdę mnie pokonało, to podjazd, olbrzymi podjazd. Nie mam pojęcia jak niektórzy pod niego podjeżdżali, mimo niepogody. Akurat w czasie mojego startu, zaczął padać rzęsisty deszcz. tak, to też nie wpłynęło w ogóle na mój wynik. Gdy w połowie drugiego okrążenia zostałem zdublowany, a pod górkę nie miałem nawet siły podejść, odpuściłem sobie.

Za cienki w uszach byłem. gdybym wiedział z czym to się je to bym nawet nie podjął się tego wyzwania.
Czas ten jednak nie był stracony, pojechała ze mną zona (jeszcze wtedy nie żona) i dwóch kumpli. Wesoło było. A poniżej parę fotek i filmik z mojej, pożal się boże, jazdy;]

Na Bukowskim szlaku rowerowym ;)

Jako, że często jeżdżę Bukowską ścieżką rowerowa, postanowiłem nagrać filmik, obrazujący właśnie taki przejazd. Na filmie można też zauważyć parę codziennych sytuacji (chciało by się powiedzieć, że niecodziennych, ale tak się nie da)
Jako nośnika kamery użyłem Quick-Silvera:)

Ścieżki rowerowe – jak rozwiązać problem ich braku?

Ja już dawno rozwiązałem problem ścieżek rowerowych w Poznaniu (a może i nie tylko).
A może i na całym świecie, ale pewnie tylko u nas brakuje ich (tak, to napisałem z przekąsem:P)

W Poznaniu jest tak,  że jak jest ścieżka rowerowa jest wymalowana na chodniku, to często się jeździ po chodniku bo na ścieżce rowerowej sami piesi. Nie wiem czy to wynika z niechęci patrzenia pod nogi, braku mózgu, czy po prostu lenistwa, aby wejść na chodnik, bo za daleko jest. LUDZIE patrzcie jak łazicie. SAMI nie jesteście!!!!
Jeszcze nie zauważyłem, żeby ktoś ich (pieszych, chodzących jak dupy wołowe) karał za to, że chodzą po ścieżce rowerowej a nie po chodniku! No fakt, takie wielkie rowery na chodniku wymalowane i dwa pasy trudno zauważyć, a nie daj boże jeszcze o nich pomyśleć co to oznacza. dziwne, że po ulicy ludzie nie chodzą…

Po za tym, jeśli chodnik ma co najmniej dwa metry szerokości to z tego co pamiętam, można po nim jeździć rowerem (jeśli droga obok pozwala jechać samochodom szybciej niż 50km/h, a bądźmy szczerzy, jeśli nie ma korków, mało kto jedzie 50;]) Tylko piesi się dziwią… bo myślą, że im się należy.
Rowerzyści to, takie moje odczucie, w Polsce, grupa społeczna, która wszystkim przeszkadza, z jednego powodu – brak infrastruktury dróg rowerowych. Gdyby one były, no cóż,  każdy ma swoje, kierowcy – ulice, piesi – chodniki, rowerzyści – drogi rowerowe…

A poniżej rozwiązanie problemu braku ścieżek rowerowych:

Problem: brak ścieżek rowerowych.
Rozwiązanie: Skoro rowerzyści i tak jeżdżą po chodnikach, a piesi ciągle chodza po ścieżkach rowerowych (bo chodnik o szerokości 3 metrów za wąski), to zrobić z wszystkich chodników ścieżki rowerowe. Piesi nadal będą chodzić po ścieżkach rowerowych, a a rowerzyści nie będą po chodnikach już jeździć.
Wtedy policja nie ruszy rowerzystów, a pieszych i tak nikt nie tyka…